Nederlands: Toen de violist en concertmanager Johann Peter Salomon tijdens een scoutingopdracht op het vasteland de dood van Haydns broodheer vorst Nikolaus Esterházy vernam, ging hij zonder verwijlen naar de componist in Wenen en zei: 'Ik ben Salomon uit Londen en ik kom u halen. Morgen zullen we een contract sluiten'. Haydn (1732-1809) sloeg het aanbod niet af en dit engagement werd de aanzet voor alweer een vruchtbare periode in Haydns rijke componistenleven. Engeland en vooral Londen waren op het einde van de achttiende eeuw 'the place to be', met talloze openbare concerten, clubs en privé-initiatieven waar muziek een hoofdrol speelde. Een rijkelijk muziekleven dus, dat bovendien kon bogen op verschillende uitstekende orkesten. Het is dus niet verwonderlijk dat tijdens Haydns Londense periode (1791-1795) in de eerste plaats instrumentaal werk ontstond, met als hoogtepunt de twaalf Londense symfonieën. Het zijn stuk voor stuk 'grote' symfonieën die op de concertaffiches destijds terecht als dusdanig aangekondigd werden. Samen met de laatste zes symfonieën van Mozart (1756-1791) waren zij in de achttiende eeuw het toonbeeld van de klassieke stijl. Hun klankweelde, muzikale ideeënrijkdom en hun vernuftige opbouw met uiterst eenvoudige en bijzonder goed in het oor liggende thema's en motieven, maakten van Haydn in Engeland en in de rest van Europa een gevierd en eminent musicus. Hoewel Haydn er zijn jeugdig elan en experimenteervreugde uit de Sturm-und-Drang periode heeft teruggevonden, zijn het geen echt vernieuwende werken. Globaal gezien vertonen ze een geslaagde synthese van soms extreme gevoelens en van aan elkaar tegengestelde elementen: orkestrale virtuositeit gaat hand in hand met diepgang, en een vrije en onafhankelijke omgang met de vormen staat het ideaal van klassiek evenwicht geenszins in de weg. Voor dit eerste dubbelconcert met zes Londense Symfonieën - we dromen van een vervolg tijdens een komend seizoen - zijn we erg blij een beroep te kunnen doen op La Petite Bande en Sigiswald Kuijken, die hiermee ook naar een van zijn eerste liefdes uit zijn rijke dirigentencarrière terugkeert.